Jak przedłużyć wizę w Tajlandii - poradnik krok po kroku (Chiang Mai)

Polacy i obywatele wielu innych krajów mają możliwość otrzymania bezwizowego prawa pobytu na terenie Tajlandii na 30 dni (przy przekraczaniu granicy samolotem) lub także 30 dni, choć maksymalnie 2 razy w roku, przy przekraczaniu granicy lądowej. Ponadto istnieje możliwość ubiegania się przed przyjazdem do Tajlandii o wizę turystyczną, która daje możliwość legalnego pobytu przez 60 dni.

Co jednak, jeśli ktoś miałby ochotę zostać w tym kraju dłużej? Każdy z wymienionych wyżej rodzajów zezwolenia na pobyt można jednorazowo przedłużyć w lokalnym biurze imigracyjnym o maksymalnie 30 dni, co daje łączny dozwolony czas pobytu bez konieczności opuszczania kraju od 60 dni (przekroczenie granicy samolotem lub lądem bez posiadania wizy turystycznej) do 90 dni (wjazd na terytorium Tajlandii z wizą turystyczną). 

Jak przedłużyć prawo pobytu (wizę) w biurze imigracyjnym? Jak wygląda procedura? Czy przedłużenie pobytu w Tajlandii jest skomplikowane? Prezentujemy poradnik krok po kroku na podstawie doświadczeń w Biurze Imigracyjnym w Chiang Mai (aktualne na październik 2015 r.).

Biuro Imigracyjne w Chiang Mai znajduje się dość daleko od centrum miasta. Zlokalizowane jest w centrum handlowym Promenada (wcześniej znajdowało się w pobliżu lotniska, wiele poradników internetowych stało się nieaktualnych):

Przy dojeździe transportem publicznym z centrum (songthaew lub tuk-tuk) trzeba się liczyć z kosztem co najmniej 100 bahtów za dwie osoby (chociaż pierwsze rzucane przez kierowców ceny to raczej 200 bahtów). Można być sprytnym i dojechać bezpłatnie: wystarczy skorzystać z transportu dla klientów centrum handlowego, który regularnie kursuje dwiema trasami z centrum Chiang Mai. Poniżej rozkład dla linii odjeżdżającej z okolic Thapae Gate (bezpłatny songthaew zabiera pasażerów z podjazdu pod hotelem Amora Thapae Hotel). Uwaga: żeby skorzystać z bezpłatnego transportu w drugą stronę trzeba uprzednio zaopatrzyć się w bezpłatny bilet przy stoisku informacyjnym centrum handlowego. *Aktualizacja 2017: nasi Czytelnicy donoszą w komentarzach, że bezpłatnego transportu do centrum handlowego już nie ma. Polecamy skorzystanie z taksówki za pośrednictwem aplikacji Grab Car, co pozwoli uniknąć niepotrzebnej dyskusji o cenie przejazdu.

Po dotarciu na miejsce siedzibę Biura Imigracyjnego znajdziemy na najniższym poziomie centrum handlowego. Wejście znajduje się na patio pomiędzy dwoma budynkami.

Przed złożeniem wniosku trzeba upewnić się, że mamy ze sobą kserokopie paszportu (strona ze zdjęciem oraz strona z wizą/pieczątką wjazdową), jedno zdjęcie paszportowe 4,5x6,5 cm (ujęcie "en face") oraz 1.900 bahtów (ok. 210 zł) na opłatę. Zarówno kserówki jak i zdjęcia można wykonać ekspresowo tuż obok biura imigracyjnego (kilka drzwi na lewo), z tym że ksero będzie tanie (2 bahty za stronę), a zdjęcia trochę droższe (200 bahtów, przymusowo dostaniemy 6 zdjęć, chociaż potrzebne jest tylko jedno). *Aktualizacja 2017: z komentarzy naszych Czytelników dowiadujemy się, że obecnie trzeba mieć ze sobą także kserokopię karteczki imigracyjnej, jaką służby graniczne "podbijają" nam po przylocie.

Formularz (do pobrania na stoliku przed wejściem) jest dość prosty, trzeba mieć przygotowany adres w Tajlandii (np. adres bieżącego hotelu) oraz numer telefonu lokalnego - jeśli mamy. Po wypełnieniu formularza podchodzimy z paszportem, kserówkami, zdjęciami i pieniędzmi do tego samego stolika informacyjnego, gdzie wszystko zostanie sprawdzone, ewentualne braki uzupełnione, a pracownik zabierze nasze dokumenty do środka (jeśli nie mamy dokładnie odliczonych pieniędzy, reszta będzie wydana dopiero przy zwrocie paszportu).

Wchodzimy do środka i czekamy na wywołanie do środkowego stanowiska. Nie należy przerażać się tłumów. W tym biurze załatwiane są różnego rodzaju sprawy i większość z oczekujących nie czeka w tej samej kolejce co my.

Po kilku minutach zostaniemy poproszeni do kontuaru (urzędnicy będą "próbowali" wymówić głośno nasze imiona nazwiska i kraj pochodzenia) na utrwalenie naszego oblicza przez kamerkę (po co w takim razie zdjęcie? Może biznes fotograficzny tuż obok prowadzi "swój" człowiek...).

Po kolejnych kilku minutach zostaniemy zaproszeni ponownie już po odbiór paszportu z pieczątką zezwalającą na dłuższy pobyt. Całość (wypełnienie wniosku, zrobienie zdjęć, ksero, czas oczekiwania) nie trwa dłużej niż godzinę, można się wyrobić przychodząc nawet po południu. Przy odbiorze upewnijcie się tylko, że do paszportu została wbita prawidłowa data. Dla uniknięcia wątpliwości: przedłużenie jest o 30 dni, nie o miesiąc.

Ważne: o przedłużenie prawa pobytu można starać się bezpośrednio po przylocie. Nie trzeba czekać do ostatnich dni. My załatwiliśmy temat w pierwszym tygodniu od przylotu ze względu na łatwą dostępność do biura.